Is het al weekend?

Het is maandagochtend negen uur en ik ben mijn werkweek nu al beu. Ik heb nauwelijks de deuren open geslagen of ik wil ze al weer achter me op slot doen om toch nog te proberen iets leuks maken van deze zonnige dag. Maar dat zit er niet in. Mijn nieuwste personeelslid is niet komen opdagen de werklui zijn na meer dan een week nog steeds bezig met renovatie van het aangrenzende appartement waar de huisbazin woont. Ze moeten precies zijn op het tussenstukje waarover wij naar onze keuken lopen, het ligt nu vol met cement, gereedschap en cocakauwende werklui. De overlast zou twee dagen duren, het zijn er nu al zeker zeven.

Als ik even niet oplet zit er een mannetje stiekem de stenen vloer van onze patio open te bikken terwijl een klant tussen de herrie van het bikken en het grasmaaien op het plein probeert een skype gesprek te voeren. Een discussie erover voeren met de eigenaresse en verhuurster van het pand is geen optie. Dat heb ik vorige week al gedaan en liep op weinig goeds uit. Ik hou de klanten maar zoveel mogelijk in het voorste gedeelte, probeer de stof en het snerpende geluid van de tegelzager te negeren en hoop dat deze werkdag gauw voorbij is.

´s Middags gauw naar huis en verder aan mijn leuke haakprojectje: een babyponcho voor mijn pasgeboren nichtje. Een hoedje had ik al eerder gemaakt, al lijkt dat vrij groot uitgevallen maar dat is helaas niet te meten op afstand.