donderdag 31 oktober 2013

De zielen zijn onderweg

Dit weekend wordt in Bolivia ´Todos los Santos´ gevierd, het feest van de doden. Een feest waarbij overleden geliefden worden herdacht op een speciale manier. Op vrijdag worden de kinderzielen verwacht, op zaterdag de zielen van de volwassenen.

Families ´onthalen´ de zielen in hun huis, waar ze speciale tafels inrichten met een foto en favoriete lekkernijen van de persoon waar het om gaat. Ze bakken ´Tanta wawas´, speciaal brood met gezichtjes, zetten drinken klaar met rietjes erin zodat de zielen iets kunnen drinken tijdens hun tijdelijke terugkomst op aarde en vaak staat er een bord met het favoriete eten klaar. Veel families gaan ook naar het graf van degene waar het om gaat, ook met eten en drinken.

                                



Ook al lijkt het misschien luguber en zijn we in Nederland wat nuchter voor dit soort vieringen, toch vind ik het zelf een mooie manier om een keer per jaar stil te staan bij overleden dierbaren. Dit jaar komt het voor ons een stapje dichterbij dan voorgaande jaren, omdat we in januari een dierbare vriendin zijn verloren. Rossmary was 27 jaar en overleed van de ene op de andere nacht, heel onverwacht. We hadden net kerst samen met haar en haar familie doorgebracht en haar verteld van de aanstaande bruiloft.





 
De zus van Rossmary vertelde ons dat we morgen thuis een glaasje water kunnen klaarzetten en een foto van haar. We moeten het dan alleen over positieve dingen hebben, door negatieve gedachten kan het zijn dat de ziel blijft en dat is niet de bedoeling. Ik denk dat we ook maar een glaasje rum erbij zetten...

Mochten jullie iets gaan doen met Halloween vandaag, veel plezier! 

woensdag 30 oktober 2013

Om de kriebels van te krijgen

 Help! Deze keer geen mooie kleurige haakplaatjes.
Nee, HELP! Het jeukt op mijn hoofd.

*krabberdekrab*

Wat kan dat nou zijn?
Na inspectie van man is het al gauw duidelijk. Kom ik even bedrogen uit als ik dacht dat ik ze na mijn kindertijd nooit meer tegen het lijf zou lopen: LUIZEN!

Ja, daar krijg je ook de kriebels van he?

De volgende ochtend meteen richting apotheek voor een speciaal shampootje en een luizenkam. En na een beetje kammen kwamen de eerste dikke exemplaren al tevoorschijn.




Na nog heel wat gekam en geshampoo, is de jeuk weer over en zijn de luizen uit de weg geruimd. Waarschijnlijk zijn ze met het nichtje van mijn man meegekomen die een tijdje geleden bij ons in huis was en zijn de luizeneitjes die ze heeft achtergelaten nu uitgekomen.

Het meest verontrustende van dit vieze, kriebelige luizenverhaal is dat ik tijdens de grondige haarinpecties nog iets ergers tegenkwam in mijn haarbos. Daar zaten ze, verstopt tussen mijn blonde haren: een paar witte exemplaren. En die kan ik er niet zomaar uitkammen...


                                                           Nu meen ik het écht: HELP!

maandag 28 oktober 2013

Bloem patroontje

Deze week kwam ik op een van mijn Facebook groepjes deze mooie gehaakte bloem tegen. Het patroon is van Bonita Patterns maar in het Engels. Voor het gemak heb ik het voor mezelf in het Nederlands genoteerd en zo kan ik het met jullie delen:

1. Haak 7 lossen, sluit met een halve vaste tot een ring.
2. 10 lossen, sluit met een halve vaste in de volgende losse (van de ring), herhaal dit tot je rond bent en zeven lusjes hebt.
3. Haak in iedere lus: 1 vaste, 1 half stokje, 8 stokjes, 2 lossen, 8 stokjes, half stokje, vaste. Sluit met een halve vast in de volgende vaste van de ring. Herhaal dit tot je rond bent en voilá!




Ik zie ze al voor me in kerstkleurtjes, als versiering op tassen, sjaals, kussens....

In het origenele patroon wordt een knoop gebruikt in het midden, maar ik heb zelf een rondje gehaakt in dezelfde kleur. Het is een mooi klein projectje voor tussendoor en als je het eenmaal door hebt, is het heel eenvoudig.

Het originele patroon vind je hier

zaterdag 26 oktober 2013

Gehaakt babydekentje

Eind dit jaar of begin volgend jaar krijgen we er een kleine man bij in de familie. Zodra we wisten dat mijn schoonzusje een jongetje zou krijgen, begonnen de haakradars te draaien in mijn hoofd. Wat zou ik kunnen maken als cadeautje?

Ik had zin in iets niet al te moelijks, lekker doorhaken en dus kwam ik uit op dit babydekentje van Haken en Meer. Na twee weken haken is het af. En wat ben ik blij met het resultaat!


Het is mijn eerste ´groter´ project en het was zó leuk om te maken. Ik vind de kleuren mooi, al is dat op de foto´s niet zo goed te zien.

 


Toen ik op ongeveer een derde was, had ik wel erg veel loshangende draadjes aan de zijkanten. Ik zocht op internet naar een handigere manier en vond de tip om de draadjes mee te haken. Dat ging prima! Bij iedere toer haakte ik de draadjes van de voorgaande in de eerste steken mee. Er is niks van te zien, het was heel handig en scheelt erg veel draadjes afhechten aan het einde.

De afmetingen zijn 75 x 95 centimeter. Ik heb gehaakt met haaknaald 3,5, dat is voor mij heel groot! Van iedere kleur (lichtblauw, wit, donkerpaars en turquoise) zit er iets meer dan één bolletje in, de kleuren die in de rand terug komen ongeveer twee bolletjes. Voor de tussensteekjes heb ik van twee kleuren ongeveer een half bolletje glittergaren gebruikt.

Laat het nieuwe neefje nu maar geboren worden!

woensdag 23 oktober 2013

Een ´kleine´ verrassing

Ken je dat programma ´Mijn verborgen zwangerschap?´ (´Embarazo secreto´, ik weet niet of het in Nederland op televisie is en hoe het precies vertaald wordt) Waarin een vrouw haar zwangerschap verbergt omdat ze het niet kan of wil vertellen aan haar omgeving.

Ik maakte er deze week zelf eentje mee! En ik ben dus nog steeds in shock.

Dit is Alejandra, ook wel Ale, een van mijn medewerkers in Flavour, mijn restaurantje / lunchroom. Ze staat hier op de foto met haar eerste kind, Arleth.



Foto: Marcelo Perez / Oneworld


Arleth was een ´ongelukje´ waardoor Ale op haar 21e haar studie geneeskunde moest stopzetten. Vorig jaar is ze bij ons komen werken en begin dit jaar heeft ze dapper haar studie weer opgepakt. ´s Ochtends vanaf zeven uur gaat ze naar de universiteit, tussen de middag kookt ze lunch voor haar vriend, zijn moeder en haarzelf en vervolgens werkt ze ´s middags in Flavour.

Maandag zag ik op de Facebook pagina van haar vriend, dat hij schreef blij te zijn over een paar weken vader te worden van een meisje. De volgende dag vroeg ik aan Ale of alles ok was bij haar thuis, had haar vriend soms een andere (zwangere) vriendin. ´Nee, ik ben zwanger´, antwoordde ze, schoof haar jasje open en showde me haar buik! Hoe ver ze was? Het antwoord was acht (!!) maanden, ze is over een paar weken uitgerekend.



Niemand van mijn medewerksters had het opgemerkt. Ze droeg altijd wijdvallende kleding en we hebben haar nooit horen klagen. Ze heeft de zwangerschap met vijf maanden opgebiecht aan haar moeder en wanneer ze het ons wilde vertellen? Als het aan haar lag waarschijnlijk pas als de baby er zou zijn. Ik moet nog steeds bijkomen van de shock en iedereen met mij, we hadden het écht niet opgemerkt.

Waarom ze het nooit heeft durven vertellen? Onder andere door problemen thuis. Ze schiet niet goed op met haar schoonmoeder want ze wonen met elkaar in een heel klein huisje en daarnaast door problemen tussen haar en haar vriend. In Flavour hebben we ook niet een al te beste tijd achter de rug met weinig klanten en daar bovenop een diefstal een tijdje geleden. Ze voelde zich waarschijnlijk bezwaard. Wij houden er een beetje nare smaak aan over, zó jammer dat ze ons niet in vertrouwen heeft durven nemen en niks van haar zwangerschap heeft kunnen delen met anderen.

Nu gaan we gauw een babyshower organiseren en héél snel vervanging zoeken!



zondag 20 oktober 2013

Een mutsje voor de thee

Voor ons trouwen kreeg ik twee leuke theeserviesjes. Een theepot met bijbehorende kopjes en schoteltjes. Zo wordt theedrinken wel erg leuk! Maar als ik thee maak in de pot, wordt het al gauw koud. Theemutsen kennen ze hier in Bolivia (nog) niet dus dus ging ik op zoek naar zelfmaak ideetjes voor theemutjes. Inspiratie genoeg!

Een hele concrete beschrijving om zelf een theemuts te naaien op Hip Handwerk. Ideaal voor beginnende naaisters zoals ik.

Ook op Boontjes.be vindt je een duidelijke (foto) beschrijving voor je eigen theemuts. Op de website van Landleven zie je de uitleg voor het  naaien van een kippentheemuts.

Ga je liever haken? Check deze exemplaren:

Een kattige theemuts op Craftown.com. Let vooral op het tuitje dat aan de achterkant zit, dat maakt het ontwerp misschien net wat twijfelachtig :-)


Iets klassiekers gehaakt, zoals deze theemutsen met bloemen. (Gratis patroon op Ravelry)




Een hele duidelijke beschrijving van een gehaakte theemuts vindt je op Why didn´t anyone tell me? In het Engels, maar met héél veel foto´s.



Het leuke hiervan is, dat je helemaal kunt haken zoals je dat zelf wilt. Het nadeel vind ik zelf, dat het niet echt een theemuts is, maar meer een ´jasje´ voor je theepot.

En dan nog één theemuts, om in de sfeer te blijven: deze Nederlandse mutsen van bij Theetante San. Die zou mooi tussen mijn hele verzameling Nederlandse spulletjes passen. 


Welke het wordt weet ik nog niet. Eerst nog een paar andere projectjes maken en dan eens kijken hoe ik mijn thee warm ga houden. Ik nijg naar een combinatie van naaien en haken.

Wat gaan jullie doen dit weekend? 
Gisteravond hadden we een diplomauitreiking van een cursus die man heeft afgerond, dat zijn toch altijd speciale momentjes. Vandaag even lekker erop uit, het is heerlijk weer, tussen de 20 en 25 graden en hopelijk tijd om nog flink wat op te schieten met mijn haakproject.

Fijne zondag!

woensdag 16 oktober 2013

Ladies night

Ineens bevonden we onszelf midden in een perfecte ladiesnight.
Ook al waren we maar met zijn tweetjes,


we hadden het prima naar ons zin!

Met mijn favoriete serie op de televisie: Sex and the City. Ik werd getrakteerd op veel herhalingen achter elkaar van het eerste seizoen. Wat het is weet ik niet, maar ik krijg nooit genoeg van het gezelschap van Carrie, Miranda, Samanthie en Charlotte. Met als enige nadeel dat het gesynchroniseerd is. ´Señor Big´, klinkt toch niet zo sexy als ´Mister Big´...


Ik dronk een heerlijke verse muntthee


en haakte verder aan mijn laatste project. Wat tot nu toe helemaal wordt wat ik voor ogen had.

Hopelijk kan ik het dit weekend afronden en hier komen showen. Het is al woensdag, we gaan richting weekend. Fijne voortzetting van de week!

zondag 13 oktober 2013

Ben ik weer!

Het is niet dat mijn haaknaald onder de bank is gerold. Of dat ik mijn blog ben vergeten. Wél zijn er wat andere dingen gebeurd waardoor mijn blog op het prioriteitenlijstje naar beneden is verschoven:

  • De camera van mijn geweldige Samsung S3 gaf het op. Foto´s maken lukte niet meer en een nieuw onderdeeltje voor de camera is hier in Bolivia niet krijgen. We gingen op zoek naar het onderdeeltje in Nederland, maar het had geen zin:
  • Mijn telefoon werd gestolen! Op klaarlichte dag, gewoon in een busje uit mijn handen gerukt door een brutaal diefje die gauw zigzaggend tussen de andere busjes verdween. Dat was dus definitief dag tegen mijn telefoon en nu kon ik onderweg niet meer mijn favoriete blogs volgen of zelf onderweg online komen.

Dit zijn natúúrlijk geen excuses om mijn blog te verwaarlozen maar er is nog meer.
De maand september begon en ik moest mijn haaknaald en wolletjes toch écht uit tijdgebrek even opbergen. Het was zo vreselijk druk dat ik alleen nog maar thuis was om te slapen en soms om te eten. Dat kwam door:

  • De entrada. Een jaarlijkse folklorische optocht door de stad, ter ere aan de maagd van Guadalupe, de beschermheilige van deze regio. Vriend danste mee en ik er achteraan. Om een idee te geven: de route dansen duurt tussen de zes en de tien uur en dat twee weekenden achter elkaar.


In voorgaande jaren danste ik ook mee.


  • Verjaardag van vriend: zelfgebakken taart, vrienden over de vloer, dansen in de optocht (ja, op dezelfde dag!), drank, feest muziek en dan vooral de combinatie van alles.
  • Vrijgezellenfeesten! En het bleef niet bij een kopje thee.




 Want toen.... werd mijn vriend mijn man. En vooral de voorbereiding van de bruiloft kostte tijd. Ook al wisten we een jaar geleden al dat we op deze datum de ringen om elkaars vingers zouden schuiven, dingen ver van te voren regelen kan hier simpelweg niet (´kom een maand van te voren maar terug´. Daarnaast werden we in beslag genomen door het ontvangen van vrienden en familie uit Nederland met de bekende kofferkwijtraakproblemen, diarree-ellende, taalbarriere en natuurlijk ook heel veel gezelligheid.

En o ja, we moesten ook nog even een band regelen, tekenen voor het burgelijk huwelijk, getuigen regelen voor de religieuze ceremonie, er moest een taart komen en natuurlijk een costumized poppetje voor op de taart, zou de ambtenaar van de burgelijke stand wel op tijd komen, het bloemenmeisje haar afspraken nakomen en vooral: zouden de gasten wel opdagen? Ik kon me nooit voorstellen dat mensen een goede nachtrust hebben de nacht voor hun huwelijk, maar ik moest de volgende ochtend uit een half coma ontwaakt worden.




Het was de moeite waard, we hebben een geweldige dag gehad omringd door Boliviaanse en Nederlandse vrienden en familie, eindigend met een knalfeest. Natuurlijk zou ik hier nog véél meer foto´s kwijt kunnen, maar daar wil ik jullie niet mee vervelen. Voor wie er geen genoeg van kan krijgen, onze suprise openingsdans staat op internet: http://www.youtube.com/watch?v=8B9VuqmHSMg  

En nu zijn we vooral blij om terug te kijken op een onvergetelijke dag. We kijken er naar uit ons gewone (getrouwde) leventje weer op te pakken. Zo, we zijn weer bijgekletst. Ik ga aan de haak!